W roku 2013 minęło 100 lat od pierwszego startu na naszym lotnisku.


W roku 2013 zainaugurowaliśmy Festiwal Lotnictwa FLY FEST.

Pierwszy lot na terenie piotrkowskiego lotniska miał miejsce w roku 1913. Nieudany start dwupłatowym szybowcem wykonał Jan Strahler. Szybowiec został zbudowany w Piotrkowie Trybunalskim przez uczniów czwartej klasy gimnazjum na podstawie książki K.Króla pt. „Jak zbudować szybowiec”.

Uczniowie Piotrkowskiego Gimnazjum (Jan Górzyński, Wacław Konarzewski, Lucjan Koenig, Stefan Laskowski oraz Jan Strahler) rozpoczęli budowę w roku 1909.

Pierwszym problemem było zebranie pieniędzy na materiały do budowy szybowca. Konstruktorzy zbierali środki przez ok. 3 lata. Trudno dostępny bambus był ściągany bezpośrednio z Japonii.

W stosunku do planów przedstawionych w książce zabudowano stery kierunku i wysokości. Dorobiono także podwozie z kółkami. Budowę rozpoczęto w 1911 roku i trwała ona trzy lata.

Loty rozpoczęto dopiero po uzyskaniu zezwolenia rozpatrywanego aż w odległym Petersburgu. Po trzech miesiącach oczekiwania mogli wreszcie wykonać loty pod nadzorem sześciu kozaków i dwóch policjantów na terenie wyścigów konnych w Piotrkowie.

Piotrkowscy gimnazjaliści i ich szybowiec



Pierwsza próba odbyła się na początku wakacji w 1913 roku. Szybowiec pilotowany przez J. Strahlera był ciągnięty przez czterech kozaków na koniach. Po przeleceniu kilkunastu metrów zwalił się na skrzydło uszkadzając płat i podwozie. Następnego dnia szybowiec był już naprawiony, lecz policja zabroniła dalszych lotów uzasadniając to ryzykiem utraty życia. Konstruktorzy szybowca zamierzali potajemnie przeprowadzać dalsze próby startując ze wzgórz, ale przeszkodził temu wybuch I WŚ.

Szybowiec uczniów z Piotrkowa miał drewnianą konstrukcję w układzie dwupłata. Kadłub stanowiły pręty bambusowe usztywnione linkami stalowymi. Skrzydła drewniane z pokryciem płóciennym. Usterzenie poziome dwupłatowe, pionowe bez statecznika z pionowymi sterami. Całość usterzenia drewniana, kryta płótnem. Podwozie kołowe z płozą ogonową. Załogę szybowca stanowił 1 pilot.

(Źródło: Andrzej GLASS „Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939″, WKiŁ, Warszawa 1977)

 

Rok 1959. Początek obecnego charakteru lotniska


Lotnisko w Piotrkowie Trybunalskim powstało na dawnym terenie wyścigów konnych i jest efektem działalności Komitetu Budowy Lotniska usytuowanego we władzach APRL oraz władz Piotrkowa. Komitet rozbudowy lotniska w Piotrkowie Trybunalskim od roku 1950 prowadził pan Szlagowski, pracownik PKP. W roku 1958 w ramach ćwiczeń wojskowych lotnisko zostało zniwelowane i w roku 1959 oddane do użytku. Rok później odbyła się formalna rejestracja lotniska jako filii Aeroklubu Łódzkiego. Po otrzymaniu statusu lotniska sportowego Aeroklubem Kierował kpt. pil. w stanie spoczynku Mieczysław Stonoga. Organizowane były obozy szybowcowe i spadochronowe. Szkolono miejscowa młodzież na szybowcach a później na samolotach. Z inicjatywy kierownictwa Aeroklubu Łódzkiego został wybudowany port lotniczy a dużo wcześniej wybudowano hangar. Aeroklub Ziemi Piotrkowskiej gościł u siebie przez kilka lat ośrodek szkolenia szybowcowego i samolotowego PLL LOT. Obecnie świadczy on usługi na rzecz szkolenia i treningu lotniczego i spadochronowego.

(Źródło: Karol Gawora ” Lotnicza Łódź ” opr. 2008)